Professor Liesbeth Reneman over de totstandkoming van de ePOD studie.
03/05/21
Mijn naam is Liesbeth Reneman, ik ben de hoofdonderzoeker van het ePOD project. Ik ben gepromoveerd op de effecten van xtc op de hersenen. Maar is het wel klinisch relevant om onderzoek te doen naar een recreatief middel dat ook nog eens op de verbodenmiddelenlijst staat? Dat werd mij destijds vaak tegengeworpen. Omdat de kloof tussen recreatieve drugs en medicijnen kleiner is dan je denkt, ben ik me na die tijd gaan richten op hoeveel we eigenlijk weten over geneesmiddelen die wij als artsen aan jonge mensen voorschrijven: namelijk Prozac (fluoxetine) voor de behandeling van een ernstige depressie en Ritalin (methylfenidaat) voor de behandeling van ADHD.
Er was iets wat me al snel fascineerde. We weten eigenlijk heel weinig over de langetermijneffecten van deze medicijnen op de hersenen van kinderen. Medicatie bij kinderen schrijven we vaak voor op basis van onderzoek in – en richtlijnen voor – volwassenen. Een zeer groot percentage van de medicijnen die aan kinderen en adolescenten wordt voorgeschreven, is zelfs nooit getest voor gebruik in deze leeftijdsgroep. Dit geldt vooral ook voor medicijnen die op de hersenen ingrijpen; op zich verklaarbaar, want de hersenen waren immers lange tijd niet toegankelijk.
Dit onderzoeksveld bracht tien jaar geleden al mijn interesses samen: belang-stelling voor de radiologie (ik had toen net mijn opleiding tot radioloog afgerond), de kennis die ik tijdens mijn promotieonderzoek had opgedaan op het gebied van de psychofarmacologie, en mijn interesse in de hersenontwikkeling. Met een persoonsgebonden subsidie van het AMC kon ik in 2008 starten met het ePOD onderzoek: ‘effects of Psychotropic drugs On the Developing brain’ waarin we onderzoeken wat de effecten van Ritalin en Prozac op de hersenontwikkeling zijn, in zowel mensen als proefdieren. Meer informatie over het ePOD onderzoek naar de effecten van Ritalin kunt u terugvinden op deze website, dus neem vooral een kijkje!
